Katie
Inmiddels is Katie een gewaardeerd jongerenwerker in Tilburg, maar daar is een veelbewogen leven aan vooraf gegaan. Zo spreekt ze vanuit eigen ervaring over ADHD, PTSS, burn-out en depressie.
Katie is in haar jeugd erg zoekende geweest: “Ik heb me vaak alleen en onbegrepen gevoeld. Zowel op school, thuis als in de hulpverlening. Op mijn 12de besloot ik altijd te blijven lachen, nooit meer mijn gevoelens te tonen of me kwetsbaar op te stellen, ik durfde mensen niet te vertrouwen uit angst dat ze me pijn zouden doen.”
Therapie
Na schooltijd hing ze vaak op straat rond. “Daar stelden mensen geen vragen. Niemand wist hoe het echt met me ging of wat ik nodig had. Ik liep regelmatig met suïcidale gedachten rond. Om dit niet te hoeven voelen vluchtte ik in dingen die slecht voor me waren. Ik ging in overlevingsstand en lachte alles weg.
Op haar 23ste kwam het keerpunt, ook wel een dieptepunt. Ze koos er uiteindelijk voor om niet op te geven en nog een laatste keer hulp te gaan zoeken bij een psycholoog. Ze ging in therapie, moest leren vertrouwen in een ander en leren omgaan met haar depressies en gediagnostiseerde ADHD en PTSS. “Hoe accepteer ik steun? Hoe ga ik om met emoties? Hoe laat ik de trauma’s los die mij achtervolgen? En het allerbelangrijkste: Hoe hou ik van mezelf?” Een ingewikkelde zoektocht die uiteindelijk zorgde voor een flinke burn-out.
Jongerenwerker
Ondanks alle tegenslagen haalde Katie haar havo- en SPH-opleiding. Ze ging aan de slag als jongerenwerker. Katie staat inmiddels al 11 jaar dag en nacht klaar voor jongeren die zich niet gehoord en gezien voelen. Ze gaat voor ze door het vuur en ziet dagelijks jongeren die tegen dezelfde struggles in het leven aan lopen.
Katie is naast jongerenwerker ook spreker in het onderwijs en de (jeugd)zorg. Dit doet ze vanuit verschillende perspectieven, zowel als jongerenwerker en ervaringsdeskundige, met veel voorbeelden uit de praktijk.
Woonplaats: Tilburg

“Hoe accepteer ik steun? Hoe ga ik om met emoties? Hoe laat ik de trauma’s los die mij achtervolgen? En het allerbelangrijkste: Hoe hou ik van mezelf?”